tesadüf diye bir şey yokmuş ki

elbette, defterin yok olmasının da bir sebebi vardı..

superwoman

yolda, yürüyormuş gibi, belki bir kenti baştan başa, özgürlük duygusu, karşı duruş, sorgulayış, gülümseme, umarsız üstüne gidiş; hepsi daha iyi daha güzel daha büyük bir dünya için, kendine ait bir oda için, düşüncenin, yaşadığımız anın kutsanması için, yanılmak, yeniden yanılmak sevinmek için yaşar hissettiren bu duyguya minnettar olmak için, içlnde büyüyen yaraya, karmaşık durumlara kocaman kucak açıp kabul etmek için, yardan atlayıp suyu bulmak için.. Sayılabilir ya dahası susmayı da, konuşmayı da hatırlamak, hatırlatmak için, la lala la laaa yeniden şarkı söylemek,için için..
daha söyle daha çok söyle, duyulsun..
Bugünler yeni şeylerin başlangıcı olmak için fazlaca serin ama olsun, bitişleri için de erken nasıl olsa. Mevsimlere hava durumlarına takma fazla kafayı, erteleme ya da öne alma yapacaklarını, hepsi zamanında, hepsi gününde, sadece bugün var ya hani; yap yapacağını, çünkü zaten şarkının sözleri gibi gerisinin önemi kalmıyor yitip bitince gölgelerin içinde...
Yürüyormuş gibi kırmızı ışıkta bekliyormuş gibi 30 saniye ve yürümeye devam ediyormuş gibi düşün.. Keşke kalabilseydim..

terrible am i child?

And the river got frozen,
And the hole got snowed in,
And near the moon glow ride,
Till the morning light.
Terrible am I child?
Even if you don't mind,
No.

:)

ben de, ben de

Stadiums 1 from Coldplay on Vimeo.

su denizin üzerini kaplıyor
müzik zihnimin
kahverengi yeşil yüzeyli harfleri silinmiş geleceğe mektup kırıştırılmış
masanın üzerinde
çöpe atılmayı bekliyor sonsuz
müzik hayatımı yazıyor ne kadar etkileyici oldugunu unutmuşum
zaman alıyor yeniden öğrenme sürecim
konuşmak istemiyorum
bir ve sıfır yanyana bir solda sıfır sagda
hatırlamak istemiyorum
kaçınılmaz
güzeldik eskiden eksiksiz
kızıl saçlımız süt kollarıyla sarılıyordu bize
gök gözlü çocuğumuz sımsıcak gülümsemesiyle parlıyordu
dünya güzel bir yerdi
şimdi günler geçiyor
bazen birbirimizi, bazen kendimizi
çoğu zaman da herşeyi unutmuş olarak yaşamaya devam ediyoruz..
acı yerini buldu,
yerleşti..
kıpırdamadıkça hissedilmiyor..

duman bir iki

ozlemisim
her telden hep bizden
dibine kadar bağırarak söylenesi
sor bana pişman mıyım dillere pelesenk olmaya namzet
sarhoş acı gülümsetiyor
vals eski türk filmlerini hatırlatıyor
senden daha güzel üç kağıtçı sevgililere birebir
ilk dinlemede takılıverenler yukarda sıralı..
iyi de sana ne?

music is my blanket

uykudan uyanmaca

lay lay lay.. lay lay.. lay lay