kanat çırpışları eski bir kitabın sayfaları,
dökülüyor dönerek kayarak havada engellere takılmış..
küçük çiviler mıhlayıp insan yüzleri tasarladığım gibi birleşiyor sayılar harfler formüller;
koşup oynayan, zıplayan doğrulan, yalan canlı, büyük gözlü yaratıklar parmağımın ucundan çıkma..
çıkma?
çamur yoğuran, renk parmaklayan, kuş tüyleriyle, yaylar, serifler eyleyen eller mi bunlar?
tek bir çekiç darbesi yanlış vuramazken;
şimdi yaptım bozdum, yaptım geri aldım, yaptım sildim yaptım, daha bi defa daha yeniden yaptım: oldu.
aynısını kaç kişi daha.. kusursuz
kaç kişi daha kopyalayıp yapıştırmayı bilen..
kaç?
oysa mahir ellerimiz;
bakınca değişken,
bakınca başkasının ki gibi,
bakınca iç içe geçip bir sonsuz sekizine benzeyen,
ardında hem bir kafes gölgesi hem de bir yarın..
tutun,
uçup gitmesinler.